16 april 2016
Joris Bijdendijk van het RIJKS Restaurant dat inmiddels 1 Michelinster heeft wilde met de traditie van lamsvlees tijdens de Pasen breken en brak samen met Joël Broekaert (recensent van de NRC) een lans voor het eten van geitenbokjes. Normaal gesproken worden deze beestjes meteen na geboorte vernietigd of geëxporteerd naar landen in Zuid-Europa (met name Spanje) waar ze dit vlees wel kunnen waarderen.
Vandaar dat er vandaag een proeverij van geitenbok geserveerd werd in het RIJKS restaurant.
De menukaart:
De geserveerde bokjes worden ook wel Chevon genoemd. Dat zijn bokjes die tussen de 5 en 7 maanden oud zijn voordat ze geslacht worden en het vlees ervan wordt nog 2 weken gerijpt alvorens het te verwerken.
We begonnen met een amuse:
Een zachte gegaard eitje met daarop een schuim van geitenkaas en bovenop gepofte gierstkorrels.
1e gerecht:
Een terrine van de schouder en de buik van de bok met daarbij een puree van abrikoos en wortel en diverse soorten radijs met Indische kers.
2e gerecht:
Een koteletje van de rug van de bok met asperges en doperwten.
Helaas kregen wij maar 1 minuscuul stukje kotelet, terwijl we bij de tafels om ons heen zagen dat iedereen 2 stukjes geserveerd kreeg. Toen we daarover bij de gerant een opmerking maakte wuifde hij ons bezwaar weg met de opmerking dat het gerecht klopte met slechts 1 koteletje.
Qua smaak wel prima en met name de daarbij geserveerde saus en de knapperig gehouden groentes waren erg lekker.
3e gerecht:
Een stukje bokkenbout met daarbij flageolettenbonen in tomatensaus en een schuim van daslook. (hoogtepuntje, die schuim). Wederom helaas erg kleine stukjes vlees.
Dessert:
Een parfait van geitenyoghurt met flinterdunne millefeuille van rabarber en daarbij stukjes rabarber en vanille-olie.
Hoogtepunt van de avond!
Tenslotte kregen we voor het afscheid ook nog als grapje 2 bokkenpoten:
Bij het diner dronken we, naast een fles bruisend water, ook nog een heerlijke fles Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc:
En i.p.v. een 'doggybag' kregen we (een lege) 'Goat to Go-bag' mee.
Conclusie: leuke kennismaking met geitenbokvlees dat bijzonder neutraal van smaak is als het rosé wordt geserveerd. Helaas veel te kleine porties vlees.
Joris Bijdendijk van het RIJKS Restaurant dat inmiddels 1 Michelinster heeft wilde met de traditie van lamsvlees tijdens de Pasen breken en brak samen met Joël Broekaert (recensent van de NRC) een lans voor het eten van geitenbokjes. Normaal gesproken worden deze beestjes meteen na geboorte vernietigd of geëxporteerd naar landen in Zuid-Europa (met name Spanje) waar ze dit vlees wel kunnen waarderen.
Vandaar dat er vandaag een proeverij van geitenbok geserveerd werd in het RIJKS restaurant.
De menukaart:
De geserveerde bokjes worden ook wel Chevon genoemd. Dat zijn bokjes die tussen de 5 en 7 maanden oud zijn voordat ze geslacht worden en het vlees ervan wordt nog 2 weken gerijpt alvorens het te verwerken.
We begonnen met een amuse:
Een zachte gegaard eitje met daarop een schuim van geitenkaas en bovenop gepofte gierstkorrels.
1e gerecht:
Een terrine van de schouder en de buik van de bok met daarbij een puree van abrikoos en wortel en diverse soorten radijs met Indische kers.
2e gerecht:
Een koteletje van de rug van de bok met asperges en doperwten.
Helaas kregen wij maar 1 minuscuul stukje kotelet, terwijl we bij de tafels om ons heen zagen dat iedereen 2 stukjes geserveerd kreeg. Toen we daarover bij de gerant een opmerking maakte wuifde hij ons bezwaar weg met de opmerking dat het gerecht klopte met slechts 1 koteletje.
Qua smaak wel prima en met name de daarbij geserveerde saus en de knapperig gehouden groentes waren erg lekker.
3e gerecht:
Een stukje bokkenbout met daarbij flageolettenbonen in tomatensaus en een schuim van daslook. (hoogtepuntje, die schuim). Wederom helaas erg kleine stukjes vlees.
Dessert:
Een parfait van geitenyoghurt met flinterdunne millefeuille van rabarber en daarbij stukjes rabarber en vanille-olie.
Hoogtepunt van de avond!
Tenslotte kregen we voor het afscheid ook nog als grapje 2 bokkenpoten:
Bij het diner dronken we, naast een fles bruisend water, ook nog een heerlijke fles Nieuw-Zeelandse sauvignon blanc:
En i.p.v. een 'doggybag' kregen we (een lege) 'Goat to Go-bag' mee.
Conclusie: leuke kennismaking met geitenbokvlees dat bijzonder neutraal van smaak is als het rosé wordt geserveerd. Helaas veel te kleine porties vlees.