16 september 2017
Sinds enkele maanden geopend aan de Turfmarkt in Haarlem in het pand waar voorheen Wijn&Co zat.
Industriële inrichting met beton op de vloer, witte tegeltjes en olijfgroene mozaïek aan de muur, wandschilderingen en ronde (te kleine) zinken tafeltjes met oude schoolstoeltjes.
Het is geen bar en het is ook geen restaurant. Het zit er tussenin.
De gerechten zitten tussen een voor- en een hoofdgerecht in qua grootte en de bedoeling is dat je meerdere gerechten besteld om samen te delen.
De veel te populair doende jongen in de bediening ( " Hebben jullie er een beetje zin in? Zullen we beginnen met een lekker glaasje wijn? Willen jullie alvast wat oesters? Dat is een uitstekende keuze van jullie" etc.) die ook nog een keer veel te vaak ongevraagd bij het langslopen en vragen of we nog wat willen steeds aan mijn schouder of rug zat, maakte dat wij ons niet erg op ons gemak voelden. Nog afgezien van de slecht zittende stoeltjes en de veel te kleine tafels.
We begonnen met wat brood en asjovisboter, vergezeld van een glaasje Ugni Blanc.
We besloten even een blik te werpen op de goed gevulde vitrine met viswaren bij de keuken:
.
Daarna hebben we een 4-tal gerechten genomen, waarvan de bedoeling was dat die na elkaar op tafel zouden komen om te delen. Echter... de 4 gerechten kwamen vrijwel tegelijkertijd en pasten dus niet bij elkaar op onze tafel. Gelukkig konden we een tafeltje naast ons dat nog niet bezet was gebruiken als bijzettafel.
De 4 gerechten om te delen:
Gamba's met knoflook. Niet kakelvers en een beetje sompig.
Gegratineerde scheermessen. Kan je niks fouts mee doen.
Pulpo van de grill met wat risotto. Prima.
Een (koude) halve kreeft, die niet losgemaakt was met daarbij een lauw botersausje.
Conclusie: niet echt een tent voor ons om nog een keer naar terug te keren. We stonden na 3 kwartier alweer buiten.
Sinds enkele maanden geopend aan de Turfmarkt in Haarlem in het pand waar voorheen Wijn&Co zat.
Industriële inrichting met beton op de vloer, witte tegeltjes en olijfgroene mozaïek aan de muur, wandschilderingen en ronde (te kleine) zinken tafeltjes met oude schoolstoeltjes.
Het is geen bar en het is ook geen restaurant. Het zit er tussenin.
De gerechten zitten tussen een voor- en een hoofdgerecht in qua grootte en de bedoeling is dat je meerdere gerechten besteld om samen te delen.
De veel te populair doende jongen in de bediening ( " Hebben jullie er een beetje zin in? Zullen we beginnen met een lekker glaasje wijn? Willen jullie alvast wat oesters? Dat is een uitstekende keuze van jullie" etc.) die ook nog een keer veel te vaak ongevraagd bij het langslopen en vragen of we nog wat willen steeds aan mijn schouder of rug zat, maakte dat wij ons niet erg op ons gemak voelden. Nog afgezien van de slecht zittende stoeltjes en de veel te kleine tafels.
We begonnen met wat brood en asjovisboter, vergezeld van een glaasje Ugni Blanc.
We besloten even een blik te werpen op de goed gevulde vitrine met viswaren bij de keuken:
.Daarna hebben we een 4-tal gerechten genomen, waarvan de bedoeling was dat die na elkaar op tafel zouden komen om te delen. Echter... de 4 gerechten kwamen vrijwel tegelijkertijd en pasten dus niet bij elkaar op onze tafel. Gelukkig konden we een tafeltje naast ons dat nog niet bezet was gebruiken als bijzettafel.
De 4 gerechten om te delen:
Gamba's met knoflook. Niet kakelvers en een beetje sompig.
Gegratineerde scheermessen. Kan je niks fouts mee doen.
Pulpo van de grill met wat risotto. Prima.
Een (koude) halve kreeft, die niet losgemaakt was met daarbij een lauw botersausje.
Conclusie: niet echt een tent voor ons om nog een keer naar terug te keren. We stonden na 3 kwartier alweer buiten.