Zaterdag, 10-08-2013:

In het pand aan het Spaarne waarin voorheen Lambo's gevestigd was zit nu sinds maart 2012 Restaurant La Cucina di Georgia. Aan de inrichting is niet veel veranderd, nog steeds een beetje huiskameridee-achtig. Alleen de stoelen die blijkbaar zijn overgenomen verdienen echt nieuwe bekleding of vernieuwing. Ziet er niet mooi en niet fris uit, zulke versleten stoelen:

Georgia heeft het koken met de paplepel ingegoten gekregen en is nadat zij een kookschool heeft gehad nu dus dit restaurant begonnen.
Het elke 2 maanden wisselende menu (toevallig vandaag dus net de nieuwe kaart begonnen, die nog niet op Internet staat) bestaat uit een a la carte gedeelte en uit een Degustazione menu (6 kleine proeverij-gangen voor 39,75 pp.).

De ontvangst is vriendelijk, echter heel formeel en de rest van de avond blijft de bediening dat formele knipmesserige gedrag vertonen. Jammer, want niet nodig als je een huiselijke sfeer voor ogen hebt en de zoon van de kok(in) Georgia naast een andere man de bediening doet.
Nadat we plaats genomen hebben en een fles bruisend water en een fles witte Pinot Grigio Trentino gevraagd hadden volgt al snel een eerste amuse, een gerookt stukje makreel op een bedje van aangemaakte bladspinazie met een (hard) stukje knoflookbrood.

Daarna enige tijd moeten wachten en tenslotte maar zelf om de menukaart gevraagd.
We besloten niet voor het proeverijmenu te gaan, maar gewoon a la carte een voor-, hoofd- en nagerecht te bestellen.
Kort daarna kwam een tweede amuse op tafel, een mousse van garnalen met avocado met daarop een paar stukjes Pane Carasau, een typisch Sardijns plat brood (zonder gist).

Heerlijke mousse.
Gelijktijdig kwam de ober langs met een schaal met al voorgesneden stukjes divers brood (o.a.met knoflook en rozemarijn of met zoete ui en groene kruiden) waaruit je wat stukjes kon kiezen en een heerlijke enigszins peperige Conte olijfolie.

Wel jammer dat gedurende de rest van de avond niet gevraagd werd of er nog brood moest worden aangevuld.

Voorgerecht:

Trudie koos voor Kabeljauw op een spiegeltje van aardappelen met Parmigiano Reggiano en die werd door aan tafel geschaafde verse zwarte truffel voorzien.

Beetje aan de flauwe kant. Kon wat zout gebruiken.

Paul had gekozen voor de Kalfstong met een groene (pesto)saus uit Piemonte met bloemblaadjes van tomaat en stukjes krokante knolselderij. Het gerecht werd aan tafel nog vergezeld door een heerlijke olijfolie uit Parma.

Heerlijk, niks mis mee. Prima zachtgegaarde kalfstong en een beetje zoetige tomatenschijfjes.

Hoofdgerecht.
Trudie had als hoofdgerecht gekozen voor gebraden Kalfszijlende met appel, krokante pancetta en geroosterde aardappelen.
De zijlende was gevuld en opgerold als een rollade gebraden en werd in 3 plakken gesneden als een torentje opgediend.

Alweer kon er iets meer zout gebruikt worden.

Voor Paul was er de sandwich van Zeebaarsfilet met Parmaham, crème van burrata (mozzeralla met room) en een saus van paprika in een licht zoetzuur.

Het geheel werd opgediend met een tomaatje. Jammer dat de twee stukjes zeebaars niet krokant op de huid gebakken waren en er verder garnituur (aardappelen of iets anders) ontbrak. Als kleine eter voor Paul geen bezwaar, maar we kunnen ons voorstellen dat het voor normale en grotere eters te weinig was.

Dessert.

We kozen beiden voor hetzelfde dessert: crèmige mousse van pure chocolade op een notentaartje met peertjes gestoofd in grappa van prosecco.

Niets op aan te merken. Heerlijk dessert.

Al met al goed eten, iets te overdreven bediening (elke paar minuten vragen of het naar wens was is niet nodig) en vooral veel te hoge prijzen en jammer van de versleten stoelen.
Dat het te duur is voor het gebodene is een algemeen voorkomend puntje van kritiek op de diverse recensiesites en daar zou Georgia, die gewoon lekker kan koken, echt iets aan moeten gaan doen.