10 september 2019
SVH meesterkok Menno Post, voorheen chefkok bij 2 sterrenrestaurant De Bokkedoorns, opende in juli 2018 in het pand waarin eerder ML gevestigd was zijn restaurant Olivijn. Het pand werd gebouwd als klooster voor de Lazaristen en werd in de zestiende eeuw een Bank van Lening. De naam Olivijn is een veelvoorkomende steensoort die vooral verpulverd wordt gebruikt voor het zandstralen van gevels. Geslepen als edelsteen is hij transparant en groen, en dan heet ie peridoot. De muren van het restaurant zijn knalblauw en zijn versierd met mooie zwart-wit foto's van Saskia de Wal, de echtgenoot van Menno Post. Alle borden en schalen zijn speciaal voor Olivijn ontworpen en handgemaakt waardoor elk exemplaar uniek is. Op de eerste etage bevindt zich Galerie Olivijn waar iedere 8 weken een wisselende verkooptentoonstelling is. De maitre is Wietse 't Jong. De sommelier is Milton Verseput.
Al binnen een paar maanden na opening ontving Olivijn een eerste Michelinster.
Gekozen kan worden voor een vier- t/m zevengangenmenu. Verder is er ook een volledig groentenmenu. Wij hadden via een aanbieding van DiningCity een vijfgangen-arrangement. Voor Paul het gewone arrangement en Trudie had gekozen voor het groentenmenu.
Na binnenkomst namen we wat bruisend water en elk een glas Spaanse witte wijn, Can Feixes uit 2018. Fris, maar wel een beetje een houtje in de nadronk, dus voor de rest van het diner bestelden we een fles Seresin, Sauvignon Blanc uit Nieuw Zeeland.
Uiteraard kregen we lekker vers brood en boter en zout op tafel en al snel
volgden er 3 amuses:
Op het stokje een schuim gevuld met pecorino, met bovenop een drupje balsamico. Op de lepel rettich met haring voor Paul en met knolselderij voor Trudie en daarnaast een bakje met kerrie-crème, sojaboontjes en granaatappelpitjes.
1e gerecht.
Voor Trudie:
Tomaat, ingemaakte meloen, groene aardbei, macadamia, Parmezaan en yuzu dressing.
Voor Paul: 
Noordzeekrab, met koolrabi, appel en venkel, ganzenlever, lamsoor en zeekraal met ook een dressing van yuzu.
2e gerecht.
Trudie: 
Cantharellen, eekhoorntjesbrood, gepofte rijst, gnocchi, groene asperge, eidooier (bevroren geweest, dus stevig) en sherrymayonaisse.
Paul:
Flan van coquille, geplette coquille met witlof en appel, een madeira dressing en kaviaar.
3e gerecht.
Trudie: 
Een 'toffee' van 2 kleuren pasta gevuld met polenta, aardappelchips, artisjok, crème van knolselderij en een uienjus.
Paul:
Cantharellen, gnocchi, eidooier en zomertruffel.
4e gerecht.
Trudie: 
Spitskool met sushi rijst en boksoi, saus van pandanrijstblad.
Paul:
Short ribs van wagyu geserveerd met een saus van shiitake en
pakketje van kropsla met daarin een tappenade van walnoot. Paul dronk bij het
hoofdgerecht een glas rode wijn, een Spaanse Gotes del Montsant.
Dessert: 
Voor ons allebei een biscuitje met daarop flinterdunne chips van caramel en chocolade, een crème van mango, witte chocolade gevuld met een crème van bramen en eucalyptus, bramen, crème van zuring en yuzu.
Conclusie:
Mooie sfeervolle omgeving, losse, vlotte, kundige en
persoonlijke bediening (iedereen van de bediening kwam wel even aan tafel een
praatje maken) en een chef die uit zijn keuken komt en vooraf bij alle tafels
even langsgaat om het menu te bespreken.
Eten allemaal prima van smaak met originele combinaties. De porties soms wel aan de kleine kant en enige puntje van kritiek: tussen het derde en het vierde gerecht hebben we 50 minuten moeten wachten, dat duurde echt te lang.
Verder absoluut de Michelinster waard.