Van een Groupon-aanbieding om bij Hostellerie Schuddebeurs  gebruik te maken van een Oosterscheldekreeft-arrangement bestaande uit een 4 gangen Oosterscheldekreeftmenu, een overnachting met ontbijt en een boekje over de Oosterscheldekreeft en een fles wijn cadeau. Wij namen ook als extra bij het diner een bijpassend wijnarrangement.

Vooraf al een keer via Twitter contact gehad met gastheer/chefkok Bart de Bree.

We worden door de chef de rang(?) verwelkomt en ontvangen in het restaurantgedeelte van de hostellerie en naar onze tafel begeleid, waar de rest van de avond de bediening wordt overgenomen door een jonge vrouw.

Als eerste beginnen we met een glas Nicolas Feuillate champagne, Reserve Particuliere Brut, Epernay.

Wat ook meteen opvalt is het mooie kunstige onderbord.



Daarna volgde een kleine amuse, bestaande uit een mousse van pompoen met Stellendamse garnalen.


Het voorgerecht was een zomersalade met couscous, artisjok, Oosterscheldekreeft, gerookte Schotse zalm en een pittige avocadocrème.  (had wat ons betreft allemaal wat hoger op smaak en wat meer pittig mogen zijn).


Daarna volgde een tussengerecht, een romige bisque van Oosterscheldekreeft  'Oriëntal Style' , hetgeen inhield dat er wat Oosterse kruiden zoals o.a. gember, citroengras en koriander bij was gebruikt. (ook hier gold voor ons dat het wat meer op smaak had mogen zijn, maar misschien dat de keuken rekening houdt met het hoge gehalte wat oudere mensen in het restaurant en niet al te veel uitgesproken smaken wil gebruiken? )


Het hoofdgerecht bestond uiteraard uit Oosterscheldekreeft. In dit geval een halve gegrilde  kreeft Thermidor, vergezeld door dikke frieten en salade.

Het is natuurlijk een keuze, maar juist een zo lekkere kreeft als de Oosterscheldekreeft zou nog lekkerder zijn als ie gewoon naturel in z'n waarde werd gelaten i.p.v. de smaak aan te passen met de Thermidorbereiding die o.a. sjalotten en gesmolten oude kaas bevat.

De begeleidende frieten en salade die niet aangemaakt was vonden we wat karig en wat vooral een ernstig minpunt bleek was het niet verwijderde darmkanaal dat we tegenkwamen in het staartstukje.



Het dessert was een luchtige mousse van Ivoire chicolade, met rabarber, aardbeien en sinaasappelkaramel. (zoet, zoet, zoet)



We sloten de maaltijd af met koffie (en thee) met friandises.

Als wijnen dronken we (na de champagne) bij het voor- en tussengerecht eerst een Le Petit Pont  Reserve 2011 (Souvignon Blanc, vin de pays uit de Languedoc).

Bij het hoofdgerecht werd de kreeftenwijn van dit jaar geserveerd, Docassaje, een Italiaanse Vinosia van de Greco en Fianodruiven uit Campania.

Bij het dessert kregen we een lichtmousserende Moscato d’Asti Livio Pavese, 2009 uit de Piemonte.

Daarnaast tijdens de maaltijd ook een flesje licht bruisend water.

Chefkok Bart kwam nog even de keuken uit om persoonlijk bij ons aan tafel even handjes met ons te schudden en van gedachten te wisselen over de maaltijd en ook nog even te praten over het gebruik van Sociale Media.

Conclusie: lekker gegeten, met wel een paar verbeterpuntjes op zowel het gebied van de bereidingswijze (alles mag wat meer uitgesproken op smaak) en qua bediening zou het iets professioneler mogen, want  bij het uithalen van een bord is de opmerking: "Het heeft u allemaal weer voortreffelijk gesmaakt" als retorische vraag natuurlijk helemaal not-done.