19-12-2018

Vanwege de verjaardag van Paul dit Italiaanse restaurant uitgekozen. Mede naar aanleiding van de verkiezing tot beste Italiaan in Nederland door het Italië-magazine en de verkiezing tot restaurant van het jaar in Amsterdam. Ook op de diverse recensiesites wordt het zeer hoor gewaardeerd.

De zaak bestaat uit twee delen en is met leuke foto's aan de wanden gedecoreerd (Sophia Loren mag natuurlijk niet ontbreken).

We worden hartelijk ontvangen door Marco Spina die samen met de kok Daniele Lauritano mede-eigenaar van de zaak is. Mede door de publiciteit is de zaak elke dag volgeboekt en kan je er zeer veel  'celebrities' tegenkomen. (Mooie anekdote is dat Marco Mick Jagger een keer wegstuurde omdat z'n zaak vol zat).
Marco blijft ook de rest van de avond vriendelijk, attent en steeds een praatje makend. Hij geeft je echt het gevoel dat je zijn persoonlijke gast bent.

Het menu van  Pepenero biedt een prima variatie aan gerechten, maar je kunt ook besluiten de chef zijn gang te laten gaan en dan zelf kiezen voor een aantal gangen.
Wij besloten dat laatste te doen en te gaan voor een 4-gangenmenu, met vis als hoofdgerecht, waarbij we wel de opmerking maakten dat Trudie liever geen schelpen of mosselen wilde.

De stijl van Pepenero kan je het best omschrijven als zeer authentiek, een beetje 'boers', maar erg goed van smaak.
Ze proberen zoveel mogelijk ook te werken met producten die ze zelf vanuit Italië laten komen.

Antipasti:

Een assortiment van allerlei voorgerechten met burrata, aubergine, champignons, courgette en tomaten
Een schaal met melanzane alla Parmigiana en ei met tomaat.
Carpaccio van zwaardvis en ossenhaas en vitello tonato.
En een schaaltje (voor Paul) met vongole en mosselen.
We dronken hierbij een glas Pinot Grigio.

Paste:
We waanden ons weer even terug in de jaren 70 van de vorige eeuw toen Marco bij ons aan tafel met een trolley met daarop een enorme Parmezaanse kaas die kaas begon te flamberen met brandy en daarna samen met prima spaghetti een ragù begon te maken in die kaas:
Heerlijke volle smaken, veel Parmezaan.
Paul dronk hierbij een witte Brusìo Inzolia - Chardonnay 2017 uit Sicilië.
Trudie nam een rode wijn,  een glas Montepulciano d'Abruzzo.

Pesce (hoofdgerecht):
Branzino al forno con cozze e vongole al vino bianco e limone oftewel zeebaars uit de oven met mosselen en vongole met citroen en witte wijn met krielaardappeltjes en tomaten. (jammer dat Trudie, ondanks haar eerdere verzoek toch ook de mossels en schelpjes erbij kreeg, maar daar ontfermde Paul zich graag over.)
Heerlijk hoofdgerecht, prima van smaak en met name de saus was het oplikken met brood daarna waard.
Bij het hoofdgerecht dronken we allebei weer de witte Brusìo Inzolia - Chardonnay 2017 uit Sicilië

Marco begreep dat we best wel al een beetje voldaan waren, dus stelde hij voor om voor ons een verfrissende scroppino te maken.
Ook dat gebeurde ouderwets aan tafel. In een kom werd citroenijs gemengd en geklopt met vodka en prosecco en vervolgens in onze glazen geschonken. Lekker verfrissend!
Nadat we de rekening gevraagd hadden kregen we elk nog een glaasje zelfgemaakte limoncello en meloncello (van meloen gemaakt).
Conclusie: inderdaad één van de betere Italiaanse restaurants van Nederland met vooral een zeer hartelijke en attente bedienende eigenaar, een prima kok en daarnaast allemaal Italiaans personeel dat voldoende Nederlands spreekt.